20 Haziran 2016 Atharva Veda Günün Özü

Atharva Veda 42.

1. Zaman bir küheylan, yedi ışını ile hızla koşan, zaman bin başlı, çağların üstünde, tohumu bereketli. Kutsal düşünceleri ile düşünen kâhinler onu inceler, bütün varlıklar onun tekerleğidir.

2. Yedi tekerleği ile zaman koşar, onun yedi dingili vardır, ölümsüzlük onun baltasıdır. Bütün varlıkları taşır. İlk Tanrı olan zaman, şimdi ileri doğru hızlanıyor.

3. Büyük bir kavanoz zamanın üzerine yerleştirilmiştir. Onu biz çeşitli şekiller halinde görürüz. O bütün varlıkları taşır. Varlıklar onu “en yüksek gökteki zaman” diye adlandırırlar.

4. O, bütün varlıkları meydana getirir. O, bütün varlıkları kuşatır. Zaman varlıkların babası, varlıklar da onun çocuklarıdır. Ondan daha yüksek bir güç yoktur.

5. Zaman hem öteki dünyanın gök’ünü hem de bu dünyayı meydana getirmiştir. Olan ve olacakları zaman harekete geçirir ve yayar.

6. Bu yeryüzünü zaman yarattı, güneş zamanda parıldar. Bütün varlıklar zamandadır, zamanda bütün gözler görür.

7. Zaman düşünceyi sınırlar, zaman soluğu sınırlar, zaman adı sınırlar, zaman  ulaştığında bütün yaratıklar sevinir.